ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

25/11/15

Πορεία αλληλεγγύης για τους 5 συλληφθέντες του No Expo στις 28/11

9/11/15

Για την Ιδιωτικοποίηση της Περιοχής των Λιπασμάτων και του ΟΛΠ μέρος 2°

Από το βήμα της βουλής στις 16.10.2015, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι η κυβέρνηση προχώρησε στην αναθεώρηση της σύμβασης παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ, όλως συμπτωματικώς λίγες ημέρες μετά την διασπορά χωρίς ακριβή δημοσιοποίηση του περιεχομένου της και τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε και συγκεκριμένα ότι στο ελληνικό Δημόσιο παραμένει το παραλιακό μέτωπο στα λιπάσματα της Δραπετσώνας προκειμένου να αξιοποιηθεί. Στη συνέχεια, διέρρευσε στα μμε ότι εξαιρέθηκαν κι άλλες εκτάσεις όσον αφορά κυρίως αρχαιολογίκους χώρους κατά το μήκος της παραλιακής ζώνης ενώ παραμένει ανοικτό το ζήτημα την Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και του πορθμείου Περάματος –Σαλαμίνας.

20 μέρες μετά η σύμβαση παραχώρησης ως «απόρρητη και εμπιστευτική» παραμένει ακόμα άγνωστη και δεν έχει βγει στη δημοσιότητα παρά μόνο έχει δοθεί ηλεκτρονικά στους υποψήφιους αγοραστές για τις παρατηρήσεις και διορθώσεις τους. Οι δήμαρχοι των γύρω περιοχών συνεχίζουν να την κρατούν στα γραφεία τους ενώ παράλληλα, όπως ο δήμαρχος Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρ. Βρεττάκος χαιρετίζουν τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, διαρρέοντας σχόλια για το ότι «οι μόνοι χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν δόθηκαν».

Αυτό όμως που συνεχίζει να αποσιωπάται είναι ότι η επικείμενη ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και της περιοχής των λιπασμάτων παραμένει εν κρυπτώ και ό,τι ακούγεται είναι απλή διασπορά φημών που κανείς δεν γνωρίζει την αλήθειά τους. Τα γεγονότα πάντως δείχνουν ότι τα πράγματα μπορεί να είναι κάπως διαφορετικά. Το άρθρο 28 του νόμου για το δεύτερο πακέτο προαπαιτουμένων του τρίτου μνημονίου, που ψηφίστηκε την Πέμπτη 5/11, τροποποίησε το ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής και προχώρησε σε οργανωμένη πολεοδομική ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου των 640 στρεμμάτων των Λιπασμάτων Δραπετσώνας με αφαίρεση των βιομηχανικών χρήσεων χωρίς πρόβλεψη όμως για το πώς θα αναστραφεί η ήδη υπάρχουσα και επικείμενη λειτουργία των διυλιστηρίων Μελισσανίδη αλλά και του εργοστασίου της Lafarge, η οποία είχε προχωρήσει σε διεύρυνση των βιομηχανικής δραστηριότητάς της στην περιοχή. Ήδη, οι αντιδράσεις του Μελισσανίδη και των υπολοίπων ιδιοκτητών της περιοχής (Lafarge, Eθνική Τράπεζα), οι οποίοι θα προβούν σε προσφυγές και διοικητικές διαδικασίες για να ακυρώσουν την ρύθμιση, έχουν γίνει γνωστές ενώ και ο δήμαρχος Χρ. Βρεττάκος είχε δηλώσει ότι υπάρχει προθεσμία αρκετών ετών στις βιομηχανικές επιχειρήσεις να αποχωρήσουν από την περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, η ιδιωτικοποίηση της περιοχής των Λιπασμάτων, παίρνοντας την μορφή «του πόλου υπερτοπικής εμβέλειας», μοιάζει να μπαίνει απλά από το παράθυρο και όχι από την κεντρική πόρτα της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, που εγείρει έστω και περιορισμένα κοινωνικές αντιδράσεις. Η ίδια η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, με την πώλησή του με παγκοσμίως πρωτοφανείς όρους αντί πινακίου φακής σε καπιταλιστικούς κολοσσούς, με τις επικείμενες απολύσεις που θα φέρει και την ολοκληρωτική σάρωση των εργασιακών συνθηκών που ήδη οι υπεργολάβοι της COSCO έχουν επιβάλλει, παραμένει στο σύνολό της στο απυρόβλητο, παρουσιαζόμενη ως υποχρεωτική και αναπόφευκτη συνθήκη και καλυπτόμενη από το θεαματικό πρίσμα της εξαίρεσης του παραλιακού μετώπου των Λιπασμάτων από την παραχώρηση του ΟΛΠ αλλά και των λοιπών εκτάσεων.

Επιχειρώντας την αποκρυπτογράφηση των αλλεπάλληλων κυριαρχικών κινήσεων και μετατοπίσεων για το τι πραγματικά συμβαίνει και εξελίσσεται στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ και της περιοχής των Λιπασμάτων, καταλήγουμε σε δύο προφανή συμπεράσματα. Οι κορώνες που βγαίνουν από τα αρμόδια θεσμικά τοπικά ή κεντρικά χείλη παρουσιάζουν ξεκάθαρα το υπόδειγμα της ευρύτερης πολιτικής διαχείρισης που τεστάρεται η αντοχή της στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων και φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί και στα υπόλοιπα πεδία που γεννούν συγκρούσεις (π.χ. προσφυγικό, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ασφαλιστικό). Την παρουσιαζόμενη αναπόφευκτη αναγκαιότητα των ιδιωτικοποιήσεων, ως αποτέλεσμα των εκβιασμών από τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσπαθεί να ωραιοποιήσει με την επίτευξη «μικρών νικών» που αφήνουν αλώβητο όμως τον πυρήνα των ασκουμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να ενσωματώσει με την αγαστή βοήθεια των τοπικών αρχόντων σε αυτές τις «μικρές νίκες» όποιες φωνές και προσπάθειες αντίστασης εγείρονται απέναντι στο διαφαινόμενο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ την στιγμή που επιτίθεται λυσσαλέα στους εκμεταλλευομένους, μειώνει εκ νέου συντάξεις, αυξάνει την φορολογία, κατεδαφίζει το ασφαλιστικό και πωλεί λιμάνια, αεροδρόμια (στις 6/11 έγινε η παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων σε ιδιώτη) και κάθε σπιθαμή δημόσιας γης, αυτοπαρουσιάζεται με τη λογική του μύλου που όλα τα αλέθει και στο όνομα της εθνικής σωτηρίας ότι επιτυγχάνει «μικρές νίκες», που μοιάζουν τις περισσότερες φορές στημένες και αποφασισμένες από τα πριν, με στόχο να αποπροσανατολίσει, να ενσωματώσει και να καταστείλει τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις, αφήνοντας τον ιδεολογικοπολιτικό πυρήνα των πολιτικών της απρόσβλητο και επιχειρώντας να εξατμίσει την κοινωνική οργή που κοχλάζει σιγά σιγά αλλά είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα εκραγεί.

15/10/15

Για την Ιδιωτικοποίηση της Περιοχής των Λιπασμάτων και του ΟΛΠ

Εν κρυπτώ και με διαδικασίες εξπρές.

H πρόταση για τη σύμβαση παραχώρησης ποσοστού του λιμανιού του Πειραιά και της ευρύτερης παραλιακής ζώνης από το Ελληνικό Δημοσίο στον ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιά) για την μετέπειτα πώλησή του σε ιδιώτη παραδόθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ (Tαμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ) στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιώτικης Πολιτικής Θοδωρή Δρίτσα λίγες μέρες μετά τις πρόσφατες εκλογές. Εκείνος με την σειρά του στις 24/09 την έστείλε στον Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γιώργο Γαβρίλη, στον Δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη, στον Δήμαρχο Κερατσινίου-Δραπετσώνας Χρήστο Βρεττάκο, στον Δήμαρχο Περάματος Γιάννη Λαγουδάκη και στην Δήμαρχο Σαλαμίνας Ισιδώρα Νάννου.

Πρόκειται για ένα κείμενο περίπου 80 σελίδων, στο οποίο κυβερνητικοί και δημοτικοί φορείς, κομματικά blogs και δημοσιογραφικά sites αναφέρονται σε διάφορα σημεία του αλλά κανένας από όσους φαίνεται να το έχουν στην κατοχή τους δεν το δημοσιοποιεί στην πλήρη του μορφή παρά μόνο γίνονται κάποιες αναφορές σε συγκεκριμένα σημεία του. Το χρονοδιάγραμμα για να ψηφιστεί το σχέδιο νόμου που θα περιλαμβάνει τη σύμβαση από τη Βουλή είναι αρκετά ασφυκτικό, μιας και εντάσσεται στα 48 προαπαιτούμενα μέτρα που έχει δεσμευτεί προς τους δανειστές να περάσει η Κυβέρνηση μέχρι την 1η Νοεμβρίου για να πάρει την δόση των 2 δις.

Τι περιλαμβάνει η σύμβαση παραχώρησης;

Η σύμβαση αυτή φαίνεται να ορίζει την δυνατότητα χρήσης και εκμετάλλευσης γης, κτισμάτων και υποδομών του λιμανιού όλης της παραλιακής ζώνης του ΟΛΠ (από τον μόλο Θεμιστοκλέους μετά το Παλατάκι μέχρι και τον λιμενίσκο Περάματος) όπως και πέραν αυτού, την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, το πορθμείο Περάματος –Σαλαμίνος και την παράλια έκταση της πρώην βιομηχανικής ζώνης Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ οι βασικοί διεκδικητές του “φιλέτου” είναι πέντε μεγάλες εταιρίες από τις οποίες φαίνεται να υπερισχύουν οι εξής τρεις : COSCO (Κίνα), APM TERMINALS (Δανία)και ICTS (Φιλιππίνες), τρεις κολοσσοί των διεθνών μεταφορών.

Ποια τα ''οφέλη'' αυτής της ανάπτυξης;

Τα παραπάνω δεν αφήνουν αμφιβολίες για το τι πρόκειται να συμβεί σε αυτές τις περιοχές του Πειραιά. Είναι ξεκάθαρο πως η υπογραφή αυτής της σύμβασης θα σηματοδοτήσει την νέα επερχόμενη λεηλασία στις ζωές μας. Η προσπάθεια γκετοποίησης των γειτονιών μας από την καπιταλιστική επίθεση θα συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς καθώς αποτρέπεται οριστικά η δημιουργία ενιαίου άλσους πρασίνου στα Λιπάσματα Δραπετσώνας με ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα. Οι εφοπλιστές θα είναι οι μόνοι που θα έχουν πλέον το προνόμιο πρόσβασης στην χλιδάτη παραθαλάσσια πολιτεία τους. Δεν θα εκπλαγούμε καθόλου μάλιστα αν προκύψει μια καλή συμφωνία μεταξύ Δημήτρη Μελισσανίδη και νέου ιδιοκτήτη του λιμανιού, που θα του δίνει την δυνατότητα να επεκτείνει τις ρυπογόνες δραστηριότητες του δημιουργώντας μια νέα χαβούζα. Αν κρίνουμε και από τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας στις προβλήτες του λιμανιού της COSCO και των υπεργολαβικών εταιριών της, το μόνο που μας περιμένει είναι ελαστικά, εξαντλητικά ωράρια και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας σε σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων(ΣΕΜΠΟ). Η ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση , εξαθλίωση και φτωχοποίηση της ήδη ταξικά προσδιορισμένης καθημερινής μας ζωής είναι τα «οφέλη» αυτής της ανάπτυξης που θέλει να πνίξει στον μαρασμό ακόμα περισσότερο την περιοχή μας.

Η κοροϊδία των τοπικών “σωτήρων”

Πάνω σε αυτές τις εξελίξεις τοποθετήθηκαν οι Δήμαρχοι των περιοχών και οι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες. Άλλοι υποκρίθηκαν πως συγκρούονται με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης για ψηφοθηρικούς λόγους ενώ άλλοι τα αποδέχθηκαν ανοιχτά και προσπάθησαν σε αυτό το πλαίσιο να ικανοποιήσουν τα όποια συμφέροντά τους. Επί της ουσίας όλοι δέχονται την επικείμενη ιδιωτικοποίηση και μάλιστα ο καθένας με τον τρόπο του βοηθάει την κυβέρνηση να χρυσώσει το χάπι. Χαρακτηριστικές είναι οι εγκωμιαστικές δηλώσεις του Χρήστου Βρεττάκου για τον Θοδωρή Δρίτσα και την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, οι δηλώσεις της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Εύης Καρακώστα στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας περί λαϊκού κινήματος που θα ελέγξει αν η ιδιωτικοποίηση θα γίνει προς όφελος του λαού, οπως και η ανοιχτή αποδοχή της ιδιωτικοποίησης από τον Γιάννη Μώραλη και τον εφοπλιστή - Δημοτικό Σύμβουλο Πειραιά Βαγγέλη Μαρινάκη, με την υπενθύμιση ότι θα πρέπει να κατασκευαστεί τουριστική προβλήτα. Όσο για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που εμφανίζεται συνεχώς σε τοπικές κινητοποιήσεις, να θυμίσουμε πως όντας υπουργός και έχοντας για μήνες στο συρτάρι του γραφείου του την πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ για ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, δεν έβγαλε μιλιά.

Ό,τι πολεμήσαμε είναι ακόμα εδώ

Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που συνοδεύεται από την εκμετάλλευση όλων των υπολοίπων εκτάσεων είναι ένα μόνο σημείο μέσα στο γενικότερο πλαίσιο άγριας και μαζικής επίθεσης κράτους και κεφαλαίου στην εποχή όξυνσης της συστημικής και οικονομικής κρίσης. Οι εξευτελιστικοί μισθοί, η ολοένα αυξανόμενη φορολογία, οι ιδιωτικοποιήσεις και η άγρια καταστολή της παραμικρής αντίστασης φαίνεται να συνθέτουν την ατζέντα της κυριαρχίας αυτή την εποχή και μάλιστα όλα αυτά στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας καθώς βαδίζουμε στο δρόμο του τρίτου μνημονίου.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δίνοντας τον υποτιθέμενο ελπιδοφόρο αγώνα διεκδικήσεων και σκληρών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν σε έναν ''έντιμο'' συμβιβασμό, φαίνεται να έχει καταφέρει προς το παρόν να περάσει σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας την αντίληψη ότι κάθε αγώνας είναι μάταιος και ότι η συνέχιση των μνημονίων κοινωνικής υποδούλωσης είναι μονόδρομος. Αυτό καθιστά την συγκεκριμένη κυβέρνηση ικανή να μπορεί να συνεχίσει την πολιτική των μνημονίων σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα με τη συμφωνία των υπολοίπων κομμάτων και χτίζοντας μια ατμόσφαιρα ματαιότητας, ενσωμάτωσης και κοινωνικής συναίνεσης όπου όποιο κομμάτι του αγώνα συνεχίζει να διεκδικεί να θεωρείται παράλογο.

Παράλογο είναι να θεωρείς ότι μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι

Ο εφιάλτης της “χαβούζας” του παρελθόντος επιστρέφει στις γειτονιές μας και μαζί του και οι συνεχείς αγώνες ενάντια στην φυσικοποίηση του χαρακτηρισμού των ζωών μας ως απόβλητων και υποβαθμισμένων.

Καμία ανάπτυξη που βασίζεται στην εκμετάλλευση, στην καταπίεση, στην εξαθλίωση και στην υποτίμηση των ζωών μας δεν είναι αποδεκτή. Όλες αυτές οι προσπάθειες της κυριαρχίας συνεχίζουν να μας βρίσκουν απέναντί τους. Μακριά από μανουβραδόρικες, "ρεαλιστικές" ή "εκβιασμένες" κομματικές και θεσμικές λογικές και πρακτικές συνεχίζουμε να προτάσσουμε την ελεύθερη πρόσβαση στην θάλασσα και την δημιουργία ενός ενιαίου άλσους υψηλού πρασίνου και δεν παζαρεύουμε σπιθαμή από την αξιοπρέπεια μας και την έκταση γης όπου ζούμε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ

25/9/15

Ενημέρωση σχετικά με την αντιφασιστική διαδήλωση στο Κερατσίνι, για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Στις 18/09/15 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική διαδήλωση στις γειτονιές του Κερατσινίου με αφορμή την συμπλήρωση 2 χρόνων από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Η πορεία καλέστηκε από τα δύο αυτοοργανωμένα τοπικά σχήματα της περιοχής (την Συνέλευση πλατείας Κερατσινίου - Δραπετσώνας και τον Αυτοοργανομένου Χώρου Αλληλεγγύης και Ρήξης "Ρεσάλτο") καθώς και από σχήματα της δυτικής Αθήνας (Κατάληψη Σινιάλο - Αιγάλεω, Κατάληψη Αγρός - Πάρκο Τρίτση, Θερσίτης - Ίλιον). Το μπλοκ, πλαισιομένο τόσο από κόσμο της γειτονιάς όσο και από άλλες περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά, ξεκίνησε από την πλατεία Κύπρου (όπου ήταν και το σημείο συγκέντρωσης) φτάνοντας γύρω στα 400 άτομα.

Ακολούθησε δυναμική πορεία σε κεντρικούς και συνοικιακούς δρόμους της περιοχής, από τα Ταμπούρια, στον Αγ. Παντελεήμονα, στην Αμφιάλη με στάση στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και επιστροφή-κατάληξη στην Πλ. Κύπρου.

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και αναγράφηκαν συνθήματα σε τοίχους τραπεζών. Ο συνεχόμενος παλμός, η έκφραση της αλληλεγγύης και η θετική ανταπόκριση από τον κόσμο στο πέρασμα της, ακόμα και μέσα σε μία γενικευμένη συνθήκη προεκλογικής ρητορείας, αυταπάτης και αφομοίωσης, καθιστούν σαφές ότι ο αντιθεσμικός αγώνας και ο ακηδεμόνευτος αντιφασισμός είναι ζωντανά και ριζωμένα αναχώματα στην βαρβαρότητα, τον φόβο, την ανάθεση, τον κοινωνικό εκφασισμό, τη ματαιότητα.

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ,

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ