17/12/17

Παρέμβαση το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας


Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε κοινή παρέμβαση της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου και της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας στους σταθμούς του ΗΣΑΠ στα Πετράλωνα, τον Ταύρο, την Καλλιθέα και τον Πειραιά. Η παρέμβαση έγινε ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο,  τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας, προτάσσοντας την  ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες. 

Η κινητοποίηση διήρκησε 3 ώρες και σε κάθε σταθμό αναρτήθηκαν τα πανό των δύο συνελεύσεων γειτονιάς, μοιράστηκαν τα κείμενα τους, κολλήθηκαν αυτοκόλλητα και πραγματοποιήθηκαν κουβέντες με τις επιβάτισσες-ες και τους εργαζόμενους-ες στους σταθμούς.¨

Ακολουθούν τα κείμενα και φωτογραφίες της παρέμβασης:

της Ανοικτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου:

Ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας


Το να μετακινείσαι μέσα στην πόλη με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια αναγκαία συνθήκη για εμάς τους από τα κάτω, πολλές φορές επιβαλλόμενη από την ανάγκη για επιβίωση. Οι εργαζόμενοι-ες, οι άνεργοι-ες, οι μαθητές-τριες, οι φοιτητές-τριες για να μεταβούμε καθημερινά στον χώρο δουλειάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή απλά για να πάμε μια βόλτα χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ για να καλύψουμε τις μεγάλες αποστάσεις μέσα στη μητρόπολη, καθώς είναι τα μοναδικά μέσα ανάλογα των οικονομικών μας δυνατοτήτων.

Τα τελευταία χρόνια όπου η φτώχεια και η εξαθλίωση αγγίζει όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια, το ποσοστό των επιβατών που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς εισιτήριο αυξήθηκε. Η απάντηση σε αυτό από πλευράς κράτους και εταιριών που διαχειρίζονται τα ΜΜΜ ήταν η όξυνση του ελέγχου, η στοχοποίηση όσων δεν ακυρώνουν εισιτήριο και η καταστολή όσων-ες παλεύουν για την ελεύθερη μετακίνηση με τα ΜΜΜ. Σε αυτή την κατεύθυνση επινόησαν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τις μπάρες στους σταθμούς και τα λεωφορεία προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, να επεκτείνουν τον έλεγχο πάνω στη ζωή μας καταγράφοντας κάθε μας κίνηση και αποκλείοντας από την χρήση των ΜΜΜ όποιον και όποια από εμάς δεν θέλει ή δεν μπορεί να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Έτσι έχει αναπτυχθεί από το κράτος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μια ολόκληρη προπαγάνδα εναντίων των λεγόμενων «τζαμπατζήδων» ώστε να σπάσει η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται μεταξύ των επιβατών με την ανταλλαγή εισιτηρίων και η αλληλοστήριξη και στη θέση τους να αναπτυχθούν κανιβαλιστικές λογικές που στρέφουν τον ένα επιβάτη εναντίον του άλλου. Ταυτόχρονα αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο και επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τους ολοένα εντεινόμενους έλεγχους και την επιθετικότητα των ελεγκτών, που θέλουν να τρομοκρατήσουν τους επιβάτες που δεν έχουν εισιτήριο ή απλά δεν τους  αρέσουν τα χαρακτηριστικά τους. Γνωρίζουμε ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ βιώνουν και οι ίδιοι τους εργοδοτικούς εκβιασμούς. Ωστόσο, ακόμα κι αν θέλαμε να κατανοήσουμε πως μέσα σε αυτές τις συνθήκες γενικευμένης ανεργίας κάποιος θα δεχτεί μία οποιαδήποτε θέση εργασίας, δεν μπορούμε να δεχτούμε και να καταλάβουμε πώς ένας άνθρωπος προκειμένου να επιβιώσει ο ίδιος στρέφεται και μάλιστα με ζήλο ενάντια στους ομοίους του και κυνηγά τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, προκειμένου να πάρει ένα μπόνους. Φυσικά, το πρόταγμα της ελεύθερης μετακίνησης όχι μόνο για τους ανέργους αλλά συνολικά, έχει προωθηθεί εδώ και αρκετά χρόνια από συνελεύσεις γειτονιών, από σωματεία, εργατικά σχήματα, πολιτικές συλλογικότητες, αλλά και από εργαζόμενους στα ΜΜΜ σπάζοντας στην πράξη τους διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν οι από τα πάνω.

Τα ΜΜΜ μπορούν να λειτουργούν χωρίς την καταβολή εισιτηρίου και κανείς δεν μπορεί να μας απαγορεύσει να μετακινηθούμε, καθώς η μετακίνηση αποτελεί ένα κοινωνικό αγαθό και αναφαίρετο δικαίωμά μας το οποίο δεν μπορεί να κοστολογείται. Πληρώσαμε για την κατασκευή και αγορά οχημάτων και σταθμών, πληρώνουμε για τη συντήρησή τους και με την αγορά του εισιτηρίου πληρώνουμε και για τα κέρδη τους. Ενώ με την ιδιωτικοποίηση των ΜΜΜ (μαζί με την ιδιωτικοποίηση και άλλων βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και το ρεύμα) δίνεται ακόμα μεγαλύτερο περιθώριο στα αφεντικά να αυξήσουν τις τιμές και να μετατρέψουν έτσι μία κοινωνική ανάγκη σε κερδοφόρα επιχείρηση γι’ αυτούς και σε είδος πολυτελείας για όλους εμάς.

Την τελευταία περίοδο έχει αναπτυχθεί ένα πολύμορφο κίνημα (σε συνέχεια των προηγούμενων κινητοποιήσεων) που υπερασπίζεται και προωθεί την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες με μοιράσματα κειμένων σε γειτονιές, λεωφορεία, σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, παρεμβάσεις στους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κεντρικές πορείες και εκδηλώσεις, σαμποτάρισμα ή αφαίρεση ακυρωτικών μηχανημάτων, καταστροφή μπαρών αποκλεισμού και εκδοτηρίων των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Ένα κίνημα που στέκεται ενάντια και προσπαθεί να σπάσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς και τον έλεγχο που μας επιβάλλεται μέσω του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε και να ορθώσουμε αναχώματα απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, ξεπερνώντας το κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης. Οφείλουμε να σπάσουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, προτάσσοντας τους συλλογικούς αγώνες οργανωμένους από τα κάτω και χτίζοντας κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης τόσο μεταξύ επιβατών και εργαζομένων όσο και σε κάθε γειτονιά.

Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους και όλες


 και της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας:

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ
Η εγκατάσταση του συστήματος «ηλεκτρονικού εισιτηρίου» ξεκίνησε στα τέλη του 2016, ακολουθώντας την εγκατάσταση της τηλεματικής στις στάσεις λεωφορείων και τρόλεϊ στα μέσα της ίδιας χρονιάς. Οι σταθμοί ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ περιφράχτηκαν με μπάρες ελεγχόμενης εισόδου και εξόδου, περισσότερες κάμερες παρακολούθησης και νέα αυτόματα μηχανήματα έκδοσης και επαναφόρτισης ηλεκτρονικών εισιτηρίων και καρτών. Παράλληλα, στα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και το τραμ τοποθετήθηκαν τα νέα τερματικά επικύρωσης των ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Η επιβαλλόμενη «αναδιάρθρωση» της καθημερινής μας ζωής, ντυμένη με την απαραίτητη δόση τεχνολογίας και «εκσυγχρονισμού», άρχισε να προδιαγράφει τους επερχόμενους κοινωνικούς/ταξικούς αποκλεισμούς, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των μετακινήσεών μας, την επέκταση των απαγορεύσεων και της επιτήρησης.
Οι ενέργειες αυτές του κράτους και των διοικήσεων των οργανισμών αστικών συγκοινωνιών, προκάλεσαν τον τελευταίο χρόνο ένα κύμα συλλογικών αντιστάσεωνμε πολύμορφες δράσεις, σε συνέχεια προηγούμενων κύκλων αγώνα για τις ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ την τελευταία δεκαετία: μοιράσματα κειμένων σε γειτονιές, λεωφορεία, σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, παρεμβάσεις απεύθυνσης στους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κεντρικές πορείες και εκδηλώσεις, σαμποτάρισμα ή αφαίρεση ακυρωτικών μηχανημάτων, καταστροφή μπαρών αποκλεισμού και εκδοτηρίων των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Δράσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να κοινωνικοποιηθεί ένας εναντιωματικός λόγος «από τα κάτω»και να αποδομηθεί η κυρίαρχη προπαγάνδα περί ανάγκης «αναδιάρθρωσης» για την «εξυγίανση» των αστικών συγκοινωνιών μαζί με τη κοινωνική διάχυση πρακτικών ανυπακοής και σαμποτάζ στη βάση της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης.
Οι παρεμβάσεις αυτές κατέδειξαν ότι τα περιβόητα «ελλείμματα» είναι αποτέλεσμα της σταδιακής απόσυρσης του κράτους από την οικονομική στήριξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς τα προηγούμενα χρόνια (παρά τη διαρκώς αυξανόμενη φορολόγηση των «από κάτω»), των οικονομικών «ατασθαλιών» από τις διοικήσεις των οργανισμών με τον τίτλο «κακοδιαχείριση» και των προτεραιοτήτων χρηματοδότησης, όπως τα 125 εκατομμύρια ευρώ που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής για το νέο σύστημα ηλεκτρονικών καρτών-εισιτηρίων, καμερών και συρόμενων μπαρών. Οι πρόσφατες, δυστυχώς μεμονωμένες και ως επί το πλείστον αποσπασματικές, κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχουν συνηγορήσει στο προφανές: η ένταξη της ΣΤΑΣΥ στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων αποδεικνύει ότι η ιδιωτικοποίηση των «αστικών συγκοινωνιών» ήταν εξαρχής ο απώτερος στόχος και το ηλεκτρονικό εισιτήριο το τελευταίο αναγκαίο στάδιο «εκσυγχρονισμού» (μετά την τηλεματική, τις περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων και την εντατικοποίηση της εργασίας τους) για να προσελκυσθεί το ενδιαφέρον του ιδιωτικού κεφαλαίου, με μεγιστοποίηση του περιθωρίου κέρδους, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρυνθεί το ίδιο το κόστος της «αναδιάρθρωσης».
Η πραγματικότητα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αλλάζει συνολικά και δεν μπορεί να εξαντλείται στον εκνευρισμό στις ουρές στα σημεία έκδοσης προσωποποιημένων ηλεκτρονικών καρτών και τις μπάρες εισόδου – εξόδου.  Η υπαρκτή και αναπόφευκτη ανάγκη μετακίνησής μας μέσα στην πόλη μετατρέπεται πλέον σε πεδίο κυριαρχικού ελέγχου και πλήρους εκπειθάρχησης στους σταθμούς ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ, οι οποίοι είναι ξεκάθαρα διαμορφωμένοι ως επιτηρούμενες ζώνες απαγόρευσης. Ταυτόχρονα, εγκαθιδρύεται ο καθολικός αποκλεισμός αυτών που δεν έχουν να πληρώσουν εισιτήριο, των «απόκληρων», των «μιαρών», των «παραβατικών», των «μη κανονικών». Επιπλέον, δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η γενικότερη αύξηση του κομίστρου μετά τα «τυράκια» των εκπτώσεων το πρώτο χρονικό διάστημα εφαρμογής του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Ενώ είναι βέβαιο ότι η αναλογική χρέωση με βάση την απόσταση θα οδηγήσει τους επιβάτες που αναγκάζονται να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις για να βρεθούν στη δουλειά τους, στη σχολή τους, στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες, στα γκέτο της διασκέδασης, να πληρώνουν πολύ περισσότερα απ’ ότι πριν. Είναι ξεκάθαρο πια ότι οι σταθμοί και τα ίδια τα μέσα μαζικής μεταφοράς γίνονται χώροι-υποδείγματα της ζοφερής πραγματικότητας που μας επιβάλλουν κράτος και αφεντικά. Απολύτως περιφραγμένοι και πλήρως εμπορευματοποιημένοι, οι χώροι αυτοί αποκτούν μία εικόνα επίπλαστης καθαρότητας και στοχεύουν στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, με στόχο οι επιβάτες να γίνουν ελεγκτές στη θέση των ελεγκτών και με «συμμάχους» τα νέα μηχανήματα, κατασκευασμένα σαφώς για να «ρουφιανεύουν» (με τον εκκωφαντικό ήχο που βγάζουν σε περίπτωση αποτυχημένης ακύρωσης) αυτούς/ες που η κάρτα τους δεν έχει άλλο υπόλοιπο ή το εισιτήριό τους έχει λήξει.
Δεν διαπραγματευόμαστε την ανάγκη μας να μετακινούμαστε μέσα στην πόλη, όπως και τις υπόλοιπες κοινωνικές ανάγκες για ρεύμα, ύδρευση, στέγαση. Δεν αποδεχόμαστε τον οικονομικό εκβιασμό και την καταστολή που επεκτείνεται μέρα με τη μέρα σε κάθε πτυχή της καθημερινής μας ζωής. Δεν υποτασσόμαστε στη νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα των ατομικών «επιλογών» και «λύσεων», των κατακερματισμένων και εξατομικευμένων ζωών, της κανονικοποίησης στα καπιταλιστικά πρότυπα, των αποκλεισμών και της εκπειθάρχησής μας. Δεν θα ενσωματωθούμε στο παιχνίδι του παραλόγου που παίζουν στις πλάτες μας κράτος και αφεντικά.
Επιλέγουμε την κοινωνική ανυπακοή απέναντι στις μπάρες εισόδου-εξόδου, στο ηλεκτρονικό εισιτήριο και σε κάθε σύστημα ελέγχου και αποκλεισμών. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες και υπερασπιζόμαστε όσους-ες δεν μπορούν, δεν θέλουν ή συνειδητά αρνούνται να πληρώσουν το όποιο κόμιστρο, κρατώντας ανοιχτές τις μπάρες, αντιδρώντας σε οποιαδήποτε απόπειρα κρατικής καταστολής ή κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των «από κάτω». Απομονώνουμε τους ελεγκτές, τους σεκιουριτάδες και στεκόμαστε από κοινού απέναντι τους. Σαμποτάρουμε τα μηχανήματα ελέγχου, καταγραφής και αποκλεισμών των μετακινήσεών μας μέσα στην πόλη ανοίγοντας περάσματα για μια ζωή χωρίς μπάρες, φράχτες και πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα μας.
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΩΝ
Ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας

Σαμποτάζ στα συστήματα κοινωνικού έλεγχου και αποκλεισμών

Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους και όλες











8/12/17

Παρεμβάσεις σε Κερατσίνι και Πειραιά για το νέο σύστημα του «ηλεκτρονικού εισιτηρίου» στα Μ.Μ.Μ


Δύο παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν σχετικά με το σύστημα του «ηλεκτρονικού εισιτηρίου» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, από τις δύο αυτοοργανωμένες συλλογικότητες του Κερατσινίου: Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας & Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ.

--Την Πέμπτη 30/11, με μοίρασμα κειμένων σε λεωφορεία και στάσεις στην Αμφιάλη και στα Ταμπούρια στο Κερατσίνι.
--Την Τρίτη 5/12, με πανό και μοίρασμα κείμενων σε πρωινή ώρα αιχμής στο σταθμό του Η.Σ.Α.Π στον Πειραιά.

Ακολουθούν το κείμενο και φωτογραφίες από την παρέμβαση στον Η.Σ.Α.Π. Πειραιά:

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ

Η εγκατάσταση του συστήματος «ηλεκτρονικού εισιτηρίου» ξεκίνησε στα τέλη του 2016, ακολουθώντας την εγκατάσταση της τηλεματικής στις στάσεις λεωφορείων και τρόλεϊ στα μέσα της ίδιας χρονιάς. Οι σταθμοί ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ περιφράχτηκαν με μπάρες ελεγχόμενης εισόδου και εξόδου, περισσότερες κάμερες παρακολούθησης και νέα αυτόματα μηχανήματα έκδοσης και επαναφόρτισης ηλεκτρονικών εισιτηρίων και καρτών. Παράλληλα, στα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και το τραμ τοποθετήθηκαν τα νέα τερματικά επικύρωσης των ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Η επιβαλλόμενη «αναδιάρθρωση» της καθημερινής μας ζωής, ντυμένη με την απαραίτητη δόση τεχνολογίας και «εκσυγχρονισμού», άρχισε να προδιαγράφει τους επερχόμενους κοινωνικούς/ταξικούς αποκλεισμούς, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των μετακινήσεών μας, την επέκταση των απαγορεύσεων και της επιτήρησης. 

Οι ενέργειες αυτές του κράτους και των διοικήσεων των οργανισμών αστικών συγκοινωνιών, προκάλεσαν τον τελευταίο χρόνο ένα κύμα συλλογικών αντιστάσεων με πολύμορφες δράσεις, σε συνέχεια προηγούμενων κύκλων αγώνα για τις ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ την τελευταία δεκαετία: μοιράσματα κειμένων σε γειτονιές, λεωφορεία, σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, παρεμβάσεις απεύθυνσης στους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κεντρικές πορείες και εκδηλώσεις, σαμποτάρισμα ή αφαίρεση ακυρωτικών μηχανημάτων, καταστροφή μπαρών αποκλεισμού και εκδοτηρίων των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Δράσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να κοινωνικοποιηθεί ένας εναντιωματικός λόγος «από τα κάτω» και να αποδομηθεί η κυρίαρχη προπαγάνδα περί ανάγκης «αναδιάρθρωσης» για την «εξυγίανση» των αστικών συγκοινωνιών μαζί με τη κοινωνική διάχυση πρακτικών ανυπακοής και σαμποτάζ στη βάση της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης. 

Οι παρεμβάσεις αυτές κατέδειξαν ότι τα περιβόητα «ελλείμματα» είναι αποτέλεσμα της σταδιακής απόσυρσης του κράτους από την οικονομική στήριξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς τα προηγούμενα χρόνια (παρά τη διαρκώς αυξανόμενη φορολόγηση των «από κάτω»), των οικονομικών «ατασθαλιών» από τις διοικήσεις των οργανισμών με τον τίτλο «κακοδιαχείριση» και των προτεραιοτήτων χρηματοδότησης, όπως τα 125 εκατομμύρια ευρώ που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής για το νέο σύστημα ηλεκτρονικών καρτών-εισιτηρίων, καμερών και συρόμενων μπαρών. Οι πρόσφατες, δυστυχώς μεμονωμένες και ως επί το πλείστον αποσπασματικές, κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχουν συνηγορήσει στο προφανές: η ένταξη της ΣΤΑΣΥ στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων αποδεικνύει ότι η ιδιωτικοποίηση των «αστικών συγκοινωνιών» ήταν εξαρχής ο απώτερος στόχος και το ηλεκτρονικό εισιτήριο το τελευταίο αναγκαίο στάδιο «εκσυγχρονισμού» (μετά την τηλεματική, τις περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων και την εντατικοποίηση της εργασίας τους) για να προσελκυσθεί το ενδιαφέρον του ιδιωτικού κεφαλαίου, με μεγιστοποίηση του περιθωρίου κέρδους, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρυνθεί το ίδιο το κόστος της «αναδιάρθρωσης». 

Η πραγματικότητα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αλλάζει συνολικά και δεν μπορεί να εξαντλείται στον εκνευρισμό στις ουρές στα σημεία έκδοσης προσωποποιημένων ηλεκτρονικών καρτών και τις μπάρες εισόδου – εξόδου.  Η υπαρκτή και αναπόφευκτη ανάγκη μετακίνησής μας μέσα στην πόλη μετατρέπεται πλέον σε πεδίο κυριαρχικού ελέγχου και πλήρους εκπειθάρχησης στους σταθμούς ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ, οι οποίοι είναι ξεκάθαρα διαμορφωμένοι ως επιτηρούμενες ζώνες απαγόρευσης. Ταυτόχρονα, εγκαθιδρύεται ο καθολικός αποκλεισμός αυτών που δεν έχουν να πληρώσουν εισιτήριο, των «απόκληρων», των «μιαρών», των «παραβατικών», των «μη κανονικών». Επιπλέον, δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η γενικότερη αύξηση του κομίστρου μετά τα «τυράκια» των εκπτώσεων το πρώτο χρονικό διάστημα εφαρμογής του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Ενώ είναι βέβαιο ότι η αναλογική χρέωση με βάση την απόσταση θα οδηγήσει τους επιβάτες που αναγκάζονται να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις για να βρεθούν στη δουλειά τους, στη σχολή τους, στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες, στα γκέτο της διασκέδασης, να πληρώνουν πολύ περισσότερα απ’ ότι πριν. Είναι ξεκάθαρο πια ότι οι σταθμοί και τα ίδια τα μέσα μαζικής μεταφοράς γίνονται χώροι-υποδείγματα της ζοφερής πραγματικότητας που μας επιβάλλουν κράτος και αφεντικά. Απολύτως περιφραγμένοι και πλήρως εμπορευματοποιημένοι, οι χώροι αυτοί αποκτούν μία εικόνα επίπλαστης καθαρότητας και στοχεύουν στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, με στόχο οι επιβάτες να γίνουν ελεγκτές στη θέση των ελεγκτών και με «συμμάχους» τα νέα μηχανήματα, κατασκευασμένα σαφώς για να «ρουφιανεύουν» (με τον εκκωφαντικό ήχο που βγάζουν σε περίπτωση αποτυχημένης ακύρωσης) αυτούς/ες που η κάρτα τους δεν έχει άλλο υπόλοιπο ή το εισιτήριό τους έχει λήξει. 

Δεν διαπραγματευόμαστε την ανάγκη μας να μετακινούμαστε μέσα στην πόλη, όπως και τις υπόλοιπες κοινωνικές ανάγκες για ρεύμα, ύδρευση, στέγαση. Δεν αποδεχόμαστε τον οικονομικό εκβιασμό και την καταστολή που επεκτείνεται μέρα με τη μέρα σε κάθε πτυχή της καθημερινής μας ζωής. Δεν υποτασσόμαστε στη νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα των ατομικών «επιλογών» και «λύσεων», των κατακερματισμένων και εξατομικευμένων ζωών, της κανονικοποίησης στα καπιταλιστικά πρότυπα, των αποκλεισμών και της εκπειθάρχησής μας. Δεν θα ενσωματωθούμε στο παιχνίδι του παραλόγου που παίζουν στις πλάτες μας κράτος και αφεντικά.  

Επιλέγουμε την κοινωνική ανυπακοή απέναντι στις μπάρες εισόδου-εξόδου, στο ηλεκτρονικό εισιτήριο και σε κάθε σύστημα ελέγχου και αποκλεισμών. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες και υπερασπιζόμαστε όσους-ες δεν μπορούν, δεν θέλουν ή συνειδητά αρνούνται να πληρώσουν το όποιο κόμιστρο, κρατώντας ανοιχτές τις μπάρες, αντιδρώντας σε οποιαδήποτε απόπειρα κρατικής καταστολής ή κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των «από κάτω». Απομονώνουμε τους ελεγκτές, τους σεκιουριτάδες και στεκόμαστε από κοινού απέναντι τους. Σαμποτάρουμε τα μηχανήματα ελέγχου, καταγραφής και αποκλεισμών των μετακινήσεών μας μέσα στην πόλη ανοίγοντας περάσματα για μια ζωή χωρίς μπάρες, φράχτες και πλαστούς διαχωρισμούς ανάμεσα μας.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΩΝ

(το κείμενο και σε μορφή .pdf)
 



Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ

21/11/17

Μία «απάντηση» από τα παλιά, στον ΟΑΣΑ...

...και σε όσους «κάτι» έχουν να κερδίσουν από το νέο σύστημα κομίστρων.

Φαίνεται πως το παιχνίδι εντυπώσεων σε ιδεολογικό, πολιτικό, πολιτικάντικο, νομικό και προπαγανδιστικό επίπεδο όσον αφορά στο «νέο κόμιστρο» και τη γενική κατάσταση των μέσων μαζικής μεταφοράς φτάνει στο φαινομενικό του τέλος. Στο Δελτίο Τύπου του ΟΑΣΑ, στις 14 Νοέμβρη, με τίτλο «Τέλος εποχής χάρτινου εισιτηρίου – Κλείσιμο πυλών», απειλούν και επίσημα πια τους επιβάτες για τον αποκλεισμό τους, μιας και από τις 20 Νοέμβρη «τόσο κατά την είσοδο, όσο και κατά την έξοδο μπορεί να συναντήσουν κλειστές πύλες».

Δεν πρόκειται να σταματήσουμε να μιλάμε για το τι σημαίνει, τι σηματοδοτεί και ποιούς τελικά αφορά αυτός ο αποκλεισμός από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ούτε φυσικά θα σταματήσουμε να υπενθυμίζουμε σε τι αφορά ο συγκεκριμένος εκσυγχρονισμός και ποιοι είναι αυτοί που θα «κερδίσουν» και θα «χάσουν» εξαιτίας του. Όπως και δεν θα σταματήσουμε να προτείνουμε αέναα πως απέναντι στις κρατικές επιλογές δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντίστασης και εναντίωσης παρά μόνο ο συλλογικός, ακηδεμόνευτος και αυτοοργανωμένος… Ωστόσο, λέμε σήμερα να «απαντήσουμε» με χιούμορ στα εγκαίνια των κλειστών πυλών των μέσων μαζικής μεταφοράς, δανειζόμενοι ένα βίντεο από τη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του '80, προσαρμοσμένο "ελαφρώς" στα ελληνικά δεδομένα.

Διότι, πολύ απλά, όσα κάγκελα και αν ορθώνουν δεν θα σταματήσουν ποτέ τους ανθρώπους να τα περνάνε!

[πατήστε το cc για τους ελληνικούς υπότιτλους]


18/11/17

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΗΛΙΔΑ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ


Παρεμβάσεις για το ζήτημα της πετρελαιοκηλίδας στο Σαρωνικό, μετά τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου Αγιά Ζώνη ΙΙ της FOS Petroleum ιδιοκτησίας Θ.Κουντούρη που μόλυνε το Σαρωνικό με περισσότερους από 2500 τόνους μαζούτ, πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα σε πολλές περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας, με μοιράσματα χιλιάδων κειμένων, τρικάκια, πανό και αναγραφή συνθημάτων. Ενώ πραγματοποιηθήκαν και 2 διασυλλογικές παρεμβάσεις, η πρώτη στις 26/10 στο κέντρο του Πειραιά με αναγραφή συνθημάτων στο παράρτημα του Υπουργείου Ναυτιλίας (Διεύθυνση Επιθεώρησης Πλοίων) στο Πασαλιμάνι: https://athens.indymedia.org/post/1579246/ και η δεύτερη στις 4/11 στο Πέραμα με αναγραφή συνθημάτων στο κτίριο της FOS PETROLEUM αλλά και στο λακέδικο εργοδοτικό σωματείο της χ.α. «Άγιος Νικόλαος», στα τσιράκια των εφοπλιστών: https://athens.indymedia.org/post/1579617/



Ακολουθούν φωτογραφίες, το κείμενο και η αφίσα των παρεμβάσεων:

                         
                                                                            φωτογραφίες από Πειραιά

                         
                                                                φωτογραφίες από Πέραμα


   

το κείμενο της παρέμβασης και σε .pdf εδώ

και η αφίσα



 συνελεύσεις γειτονίας, αυτοοργανωμένα στέκια & καταλήψεις,
αναρχικές & αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες
από της περιοχές  του Πειραιά και της Αθήνας



19/9/17

Ενημέρωση από την αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι (Σάββατο, 16/9)


Το πρωί του Σαββάτου 16/9 στο Κερατσίνι, πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία για τα 4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, που καλέστηκε από τις δύο αυτοοργανωμένες συλλογικότητες του Κερατσινίου, τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας & τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ. Με τη συμμετοχή 250 διαδηλωτών, η πορεία κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους και γειτονιές της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων, με αντιφασιστικά συνθήματα και τρικάκια, ενώ μοιράστηκε χέρι-χέρι σε εκατοντάδες αντίτυπα το κείμενο που ακολουθεί:


(Για να καταβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf, πατήστε εδώ)





                                                                                                                                                  




Μετά το τέλος της διαδήλωσης ακολούθησε μηχανοκίνητη πορεία από την Αμφιάλη προς τον στρατοπεδικό χώρο εκτοπισμού του Σχιστού, με τη συμμετοχή δεκάδων αντιφασιστών/στριών από διάφορες περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας. Εκεί, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης (με πανό, τρικάκια και συνθήματα) στους πρόσφυγες/μετανάστες, οι οποίοι παραμένουν σε κατάσταση ομηρίας, κοινωνικής περιθωριοποίησης και σε ένα καθεστώς ολοένα πιο εντεινόμενου ελέγχου από το ελληνικό κράτος.





Ο φασισμός είναι γνήσιο τέκνο ενός συστήματος που διαχωρίζει, εξαιρεί, ιεραρχεί και στρατιωτικοποιεί, το μακρύ χέρι των συστημάτων που δολοφονούν, φυλακίζουν, αποκλείουν και καταστέλλουν. Η σύγκρουση με τον φασισμό και το σύστημα τον γεννά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για ελευθερία και αλληλεγγύη, για έναν κόσμο ατομικής και συλλογικής χειραφέτησης από τους επίπλαστους διαχωρισμούς, την εκμετάλλευση, την καταπίεση, την ματαιότητα και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που επιβάλλουν οι εξουσίες.





ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ





Συνέλευση της Πλατείας Κερατσίνιου-Δραπετσώνας
Αυτοοργανωμένος Χώρος Αλληλεγγύης & Ρήξης, ΡΕΣΑΛΤΟ

11/9/17

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ, ΣΑΒΒΑΤΟ 16/9, 4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΦΥΣΣΑ


4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ



4 χρόνια συμπληρώνονται από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, σε μια εποχή συστηματικού υποβιβασμού της ζωής στην ολότητά της. Στην «εποχή του φόβου», της «εξαίρεσης» και των εκτοπισμών, των περιφράξεων, των τειχών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στην «εποχή των δογμάτων ασφάλειας» και των καθεστώτων «έκτακτης ανάγκης», των ειδικών νομοθεσιών και των διευρυμένων συστημάτων ελέγχου και εποπτείας, της παρανομοποίησης ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, της στρατιωτικοποίησης των πόλεων και ολόκληρων περιοχών. Στην «εποχή της διακινδύνευσης», της έλλειψης οράματος (no future), της οικονομικής και πολεμικής ισοπέδωσης, της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης και της επισφάλειας. Κι οι φασίστες, τα γνησιότερα τέκνα του ολοκληρωτισμού, οι πιο φανατικοί λάτρεις του μιλιταρισμού, του εθνικισμού, του φυλετισμού, του σεξισμού και της αρτιμέλειας, να κραυγάζουν πολεμικές ιαχές, να ενισχύουν με παραστρατιωτικές ομάδες το σύστημα, να επιτίθενται στους εκτοπισμένους, τους ανατρεπτικούς, τους αιρετικούς, τους διαφορετικούς, τους «περισσευούμενους», να αναβαθμίζονται θεσμικά, να μπαίνουν στα κοινοβούλια.

Το σύνθημα των εξουσιών: όλοι εναντίον όλων, ο καθένας για την πάρτη του κι όποιος τα καταφέρει. Εσωστρέφεια, εξατομίκευση, ιδιώτευση, κοινωνικός κανιβαλισμός. Όσο όμως περιχαρακωνόμαστε, η πνευματική και συναισθηματική ερημοποίηση εξαπλώνεται, o ορίζοντας των πιθανοτήτων και των δυνατοτήτων στενεύει.

Ας τελειώνουμε με κάθε είδους σύνορα -εδαφικά, σωματικά, διανοητικά-, με κάθε δεσποτισμό, σκοταδισμό και διαμεσολάβηση. Αυτοοργανωμένες κοινότητες αγώνα, αμοιβαιότητας, δημιουργικότητας, σύγκρουσης με τους δυνάστες και επινόησης νέων μορφών συλλογικής ζωής για τη διαμόρφωση νέων κοινωνικών σχέσεων, για το πέρασμα σε μια κοινωνία ελευθερίας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΕΦΑΛΙ

Όσο η καπιταλιστική βαρβαρότητα, η κρατική και θρησκευτική τρομοκρατία, ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός εξαπλώνονται.

Όσο η θανατοπολιτική, οι φράχτες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης εδραιώνονται ως κανονικότητα.

Όσο οι εθνικές αυταπάτες, ο ρατσισμός, η «λευκή ανωτερότητα», η απόρριψη και ο αποκλεισμός του "Άλλου" κυκλώνουν σα συρματόπλεγμα την καρδιά και τη σκέψη μας.


Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΑΝΘΙΣΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ
ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

Όσο χτίζουμε γέφυρες αλληλοκατανόησης και αλληλεγγύης, διευρύνουμε τους ορίζοντές μας με μπάσταρδες σχέσεις επιμειξίας των διαφορετικοτήτων και αγωνιζόμαστε από κοινού, μακριά από πλαστούς εθνικούς-φυλετικούς-θρησκευτικούς διαχωρισμούς και προκαταλήψεις.

Όσο συλλογικοποιούμε τις αρνήσεις μας, συγκρουόμαστε και ερχόμαστε σε ρήξη με τον πολιτισμό της εκμετάλλευσης και της επιβολής, των συνόρων και της ιδιοκτησίας, της ετερονομίας και της ιεραρχίας, της αλλοτρίωσης και των διακρίσεων.

Όσο ονειρευόμαστε έναν ανεξούσιο κόσμο, ισοτιμίας και σύνθεσης πολλών διαφορετικών κόσμων.


ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ
Σάββατο 16/9, 12.00, Πλ. Νίκης-Αμφιάλη






















το κείμενο και σε pdf. μορφή εδώ


Συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ

2/9/17

Δεύτερη παρέμβαση στην περιοχή των πρώην λιπασμάτων Δραπετσώνας στις 30/8


Δεύτερη παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό πραγματοποιήθηκε από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας σε κομμάτι της περιοχής των πρώην λιπασμάτων στη Δραπετσώνα ιδιοκτησίας του δήμου στις 30/8 στη συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Η πρώτη παρέμβαση εγίνε στις 27/7 στη συναυλία του Haig Yazdjian.

ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης σε pdf. 
όπως και η μπροσούρα της συνέλευσης μας για την περιοχή λιπασμάτων εδώ

Ενάντια στη "πράσινη ανάπτυξη" το τσιμέντο και το πλαστικό
ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ στη περιοχή

Συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

31/7/17

Παρέμβαση στις 27/7 στα πρώην λιπάσματα Δραπετσώνας

Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό πραγματοποιήθηκε από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινιού-Δραπετσώνας την Πέμπτη 27/7 σε κομμάτι της περιοχής των πρώην λιπασμάτων στη Δραπετσώνα ιδιοκτησίας του δήμου.Ενάντια στη "Πράσινη Ανάπτυξη" το τσιμέντο και το πλαστικό - ΑΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ στην περιοχή.

ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης σε pdf. εδώ
όπως και η μπροσούρα της συνέλευση μας για την περιοχή των λιπασμάτων εδώ




Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινιού-Δραπετσώνας

8/7/17

Ενημέρωση για το διήμερο εκδηλώσεων της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας 2-3/7



Την Κυριακή 2/7 πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Σελεπίτσαρι εκδήλωση-συζήτηση για τον αγώνα ενάντια στην αναδιάρθρωση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα νέα τέλη και αποκοπές σε ρεύμα και νερό και τη δρομολόγηση της ιδιωτικοποίησης των οργανισμών, όπου ανταλλάχθηκαν απόψεις και σκεπτικά για τη συνέχιση το επόμενο χρονικό διάστημα των αντιστάσεων με επικέντρωση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Την Δευτέρα 3/7 προβλήθηκε στην Πλατεία Λαού απόσπασμα από το αντιεμπορευματικό φιλμ αρνητικής παραγωγής "Metropolis", σχετικά με τα καπιταλιστικά μητροπολιτικά δίκτυα εμπορευματικών ροών (λιμάνια,logistics), ενέργειας, ύδρευσης, μετακινήσεων και των σχετικών αναπλάσεων. Ακολούθησε συζήτηση σχετικά με το επίκαιρο ζήτημα της ανάπλασης με τσιμέντο και πλαστικό, που πραγματοποιεί η δημοτική αρχή Κερατσινίου - Δραπετσώνας σε ένα μικρό τμήμα της έκτασης της περιοχής των πρώην Λιπασμάτων, στο πλαίσιο του κρατικού “master plan” για χώρους “αναψυχής και πολιτισμού” που έχει εκπονηθεί από το 2011, σε αντίθεση με το δεκαετές πρόταγμα των αγωνιζόμενων κατοίκων για ενιαίο άλσος και πρόσβαση στη θάλασσα ενάντια κάθε είδους βιομηχανική χρήση, τσιμεντοποίηση και “πράσινη ανάπτυξη”.

Συνεχίζουμε στους δρόμους της αυτοοργάνωσης, του αγώνα, της δημιουργικότητας, της αλληλεγγύης. Σε πείσμα της παραίτησης, της αδράνειας, των ψευδαισθήσεων, της ανάθεσης, της εξατομίκευσης, της κρατικής και παρακρατικής καταστολής.













23/6/17

Διήμερο εκδηλώσεων στο Κερατσίνι



Διήμερο εκδηλώσεων

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΚΑΤΩ 
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ 
ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ



Κυριακή 02/07 στις 20:00
Εκδήλωση - Συζήτηση 
στο Πάρκο Σελεπίτσαρι 
(από την δεξιά είσοδο, δίπλα στον κινηματογράφο)

Ο αγώνας για ελεύθερες μετακινήσεις ενάντια στην αναδιάρθρωση
στα ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Νέα τέλη και αποκοπές σε ρεύμα και νερό
και η δρομολόγηση της ιδιωτικοποίησης
των οργανισμών

Δευτέρα 03/07 στις 21:00 
Προβολή
στη Πλατεία Λαού 
(Ταμπούρια)

«Η πόλη είναι ο τόπος που όλοι οι δρόμοι τελειώνουν…
Το λιμάνι ο τόπος που όλοι οι δρόμοι οδηγούν…»

Προβολή θραυσμάτων από μία ταινία/ντοκιμαντέρ με όνομα 
-ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ-
σχετικά με όσα μας απασχολούν και μας συνδέουν

το λιμάνι, η ηλεκτρική ενέργεια, το τραμ


Θα ακολουθήσει συζήτηση για την ανάπλαση μέρους  της περιοχής των πρώην λιπασμάτων στη Δραπετσώνα από τη δημοτική αρχή.



Συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου - Δραπετσώνας