Στην εκδήλωση της Δευτέρας 16/1 στο πολιτιστικό κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης» στα Ταμπούρια παρευρέθηκαν 80 άνθρωποι. Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή του βίντεο «ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» (που το έχουν φτιάξει άνθρωποι από ακηδεμόνευτα σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες) στο οποίο μιλούν για μισή ώρα οι ίδιοι οι απεργοί για τον αγώνα τους και ακολούθησε ενημέρωση από δύο χαλυβουργούς για τα δεδομένα του τελευταίου ένα μήνα που δεν περιλαμβάνονταν στο βίντεο.
Για δύο ώρες ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις τόσο σε σχέση με την πολύμηνη απεργία στο εργοστάσιο Ασπροπύργου (σε αντίθεση με τα δύο εργοστάσια της εταιρείας στον Βόλο) όσο και σε σχέση με την επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας σε όλο και περισσότερους χώρους δουλειάς, για τις νέες εργασιακές σχέσεις που προωθούνται συνολικότερα και για τη σημασία της αλληλεγγύης.
Για δύο ώρες ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις τόσο σε σχέση με την πολύμηνη απεργία στο εργοστάσιο Ασπροπύργου (σε αντίθεση με τα δύο εργοστάσια της εταιρείας στον Βόλο) όσο και σε σχέση με την επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας σε όλο και περισσότερους χώρους δουλειάς, για τις νέες εργασιακές σχέσεις που προωθούνται συνολικότερα και για τη σημασία της αλληλεγγύης.
Στο τέλος της εκδήλωσης κανονίστηκε η συλλογική μας παρουσία την επόμενη μέρα στην πορεία της παναττικής απεργίας που είχε προκηρυχθεί. Ως αρχικό σημείο συνάντησης επιλέξαμε την πλατεία Βάθης, που όπως μας ενημέρωσαν οι χαλβουργοί ήταν το σημείο προσυγκέντρωσής τους, το οποίο ωστόσο δεν είχε ανακοινωθεί πουθενά. Το επόμενο πρωί, τελικά, την ώρα που κατευθυνόμασταν προς την πλατεία Βαθής οι χαλυβουργοί είχαν ξεκινήσει και διασταυρωθήκαμε στην πλατεία Λαυρίου (Χαλκοκονδύλη & Γ’ Σεπτεμβρίου). Εκεί σταθήκαμε για λίγη ώρα μαζί τους ανοίγοντας το πανό μας, που έγραφε: Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ, Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ. Από πίσω τους ήταν τα σωματεία της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης Περάματος και άλλα σωματεία του ΠΑΜΕ. Όταν μετά από λίγο κινήθηκαν προς την πλατεία Ομονοίας που ήταν η κεντρική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ εμείς πήγαμε στις αρχές της Σταδίου στα Χαυτεία και παραμείναμε εκεί συγκεντρωμένοι μοιράζοντας κείμενα σχετικά με τον αγώνα στην χαλυβουργία.
Επιθυμία μας ήταν να πορευτούμε στον δρόμο μαζί με τους χαλυβουργούς. Όμως εκείνοι βρίσκονταν περίφρακτοι από τα μπλοκ και τις αλυσίδες του ΠΑΜΕ, που μάλιστα μέχρι τελευταία στιγμή δεν τους ανακοίνωνε αν θα κινηθούν προς το υπουργείο εργασίας ή προς την βουλή. Και όταν τελικά κινήθηκαν προς το υπουργείο εργασίας ήταν αδύνατη η προσέγγιση οποιουδήποτε άλλου μπλοκ εξαιτίας των περιμετρικών ανθρώπινων αλυσίδων που είχε στήσει το ΠΑΜΕ σε μεγάλη απόσταση από το υπουργείο για την αποτροπή προσέγγισης άλλων διαδηλωτών.
Η αλληλεγγύη στον αγώνα των χαλυβουργών θα συνεχίσει να εκδηλώνεται σε συνάρτηση με τη συνέχιση, την κλιμάκωση και την ανοιχτότητα-δεκτικότητα του αγώνα τους. Στην αντίθετη περίπτωση, η αποδυνάμωση, η απονεύρωση, η περιχαράκωση και η περίφραξη του αγώνα τους θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη συρρίκνωση της αλληλεγγύης, με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση και τον απομονωτισμό. Στην Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι πάντως συνεχίζει να μας χαρακτηρίζει το σύνθημα του πανό που κρεμάσαμε απέναντι από την πύλη του εργοστασίου στην μοτοπορεία αλληλεγγύης των συνελεύσεων γειτονιάς της 3ης Δεκέμβρη: ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ.
