Την Παρασκευή 7 Οκτώβρη, από τις 7 το απόγευμα και για 2 σχεδόν ώρες, 80 περίπου άνθρωποι από τη Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι και αλληλέγγυοι/ες (ανάμεσα τους και άνθρωποι από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων) πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον άξονα της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων ενάντια στην εκδικητική απόλυση εργαζόμενης από το ψητοπωλείο Σάββας, στην οδό Τσαλδάρη, στις 14/9, η οποία συμμετέχει στη συνέλευση των κατοίκων.
Η παρέμβαση ξεκίνησε από την πλατεία Νίκης (τριγωνάκι) στο πάνω μέρος της Τσάλδαρη και κατέληξε στην πλατεία Λαού, με «στάση» 1 ώρας στον «Σάββα», που βρίσκεται στη συμβολή της Τσαλδάρη με την Σαλαμίνος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παρέμβασης μοιραζόταν το ακόλουθο κείμενο που περιγράφει αναλυτικά τα όσα διαδραματίζονται στο συγκεκριμένο ψητοπωλείο και οδήγησαν στην απόλυση της εργαζόμενης (σε μορφή φωτογραφίας -πατώντας αριστερό κλικ- και σε pdf -δεξί κλικ, αποθήκευση ως).
Μόλις φτάσαμε έξω από τον «Σάββα», αναρτήσαμε πανό, ενημερώσαμε για τη συγκεκριμένη παρέμβαση και την προοπτική της παραμονής μας για μια ώρα έξω από το κατάστημα τις εργαζόμενες, τους εργαζόμενους και τον γιο ενός από τα δύο αφεντικά που βρισκόταν εκεί και συνεχίσαμε να μοιράζουμε κείμενα στους διερχόμενους κατοίκους, οχήματα, λεωφορεία. Παράλληλα γινόταν ενημέρωση για το συμβάν και τις συνθήκες εργασίας μέσω ντουντούκας.
Η ανταπόκριση ανθρώπων της γειτονιάς και διερχόμενων ήταν θετική και αρκετοί ενίσχυσαν με την παρουσία τους τη συγκέντρωση. Από την άλλη, καθ’ όλη τη διάρκεια της παρέμβασής μας έξω από το ψητοπωλείο δεν έλειψαν τα ευτράπελα από την πλευρά της εργοδοσίας. Ο γιος ενός από τα δύο αφεντικά, που βρισκόταν εξαρχής στο μαγαζί προκαλούσε διαρκώς τον κόσμο και κάλεσε μπράβους προς εκφοβισμό. Στη συνέχεια ήρθε ο άλλος γιος που μπήκε στο κατάστημα ως μαινόμενος ταύρος και άρπαξε ένα μαχαίρι κραδαίνοντάς το εναντίον μας. Η «σύρραξη» αποφεύχθηκε λόγω της εξαιρετικής ψυχραιμίας και αυτοσυγκράτησης που επέδειξαν οι συγκεντρωμένοι. Μετά από αυτό και οι δύο γιοι «εξαφανίστηκαν», οι μπράβοι αποσύρθηκαν λίγα στενά παραπάνω και απέμειναν τα δύο αφεντικά, με τον έναν να ξεστομίζει ατάκες χαρακτηριστικές της νοοτροπίας του, όπως «είναι δικαίωμα και λογικό να προσλαμβάνεις ανθρώπους για 1 ή 2 μήνες», «και τι έγινε αν δεν κολλάω ένσημα;», «είναι λογικό να μη δίνω ρεπό όταν έχει πολύ δουλειά» και ταυτόχρονα «δε γίνεται να μην απολύσω κόσμο γιατί έχει πέσει η δουλειά κατά 70% λόγω κρίσης». Τα συμπεράσματα προφανή.
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, εκτός από το κείμενο που αναφέρεται στο συμβάν, έγινε αφισοκόλληση και μοίρασμα του καλέσματος της συνέλευσης για τις επόμενες δύο συναντήσεις στις 10 & 17 Οκτώβρη στην πλατεία Λαού καθώς και φυλλαδίου του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους των καφετεριών, ψητοποπωλείων, ταχυφαγίων κλπ που συναντήσαμε στο δρόμο μας.
Το μήνυμα σαφές: καμία μόνη / κανένας μόνος απέναντι στην κρίση, στις απολύσεις, στο βάθεμα της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας μας.
