25/3/15
18/3/15
Αλληλεγγύη στους 22 συντρόφους και συντρόφισσές μας που συνελήφθησαν στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ στις 5-12-2009
Κείμενο αλληλεγγύης στους 22 συντρόφους και συντρόφισσές μας, που συνελήφθησαν στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ στις 5-12-2009.
Αλληλεγγύη
στους 22 συντρόφους και συντρόφισσές μας που συνελήφθησαν
στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης
ΡΕΣΑΛΤΟ στις 5-12-2009
Στις 6
Δεκεμβρίου 2008 πέφτει νεκρός ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος από
τις σφαίρες του οργάνου καταστολής που λέγεται Επαμεινώνδας Κορκονέας. Αμέσως,
από το ίδιο βράδυ, ξεσπά η μεγαλύτερη εξέγερση των τελευταίων δεκαετιών σε
ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Πολύμορφες δράσεις αντίστασης και δημιουργίας
αναπτύσσονται σε όλες τις πόλεις και επίμονες συγκρούσεις διεξάγονται για
σχεδόν έναν μήνα.
Ένα
χρόνο μετά, στις 6 Δεκεμβρίου 2009, διοργανώνεται πορεία αντίστασης και μνήμης
για να μην ξεχαστεί η αποτρόπαιη εν ψυχρώ δολοφονία αλλά και τα μηνύματα της
εξέγερσης που επακολούθησε.
Οι
μηχανισμοί καταστολής όμως, κύρια υπεύθυνοι για την επώαση και εκπαίδευση
δολοφόνων σαν τον Κορκονέα και τον Μελίστα,
δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν το ξέσπασμα μιας
καινούριας εξέγερσης μιας και από τη μια μεριά τίποτα δεν είχε ξεχαστεί από τον
κόσμο του αγώνα και από την άλλη η «κρίση» του καπιταλιστικού συστήματος που
υπερασπίζονται ήταν ήδη παρούσα και άρχιζε να αναπτύσσει τα καταστροφικά της
αποτελέσματα για τον κόσμο της εργασίας, που συνεχίζονται και εντείνονται μέχρι
και σήμερα.
Στις 5
Δεκεμβρίου 2009 λοιπόν, μία ημέρα πριν την πορεία, εισβάλλουν πολυάριθμες και
όλων των λογιών αστυνομικές δυνάμεις στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και
ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ, στην πλατεία Λαού, στο Κερατσίνι. Χωρίς να επιδείξουν ένταλμα
έρευνας και χωρίς να ακολουθήσουν οιαδήποτε «νόμιμη», για τα δικά τους μέτρα,
διαδικασία, εισβάλλουν με προτεταμένα τα όπλα και κυριολεκτικά απαγάγουν είκοσι
έναν συντρόφους και συντρόφισσες που βρίσκονταν στο χώρο ενώ ένας κατάφερε να
μείνει για την «έρευνα».
Λίγη ώρα αργότερα καταλαμβάνεται από δεκάδες συντρόφους και συντρόφισσες το
δημαρχείο Κερατσινίου και μετατρέπεται σε κέντρο αντιπληροφόρησης και αγώνα.
Άλλη όμαδα αλληλέγγυων φτάνει με πορεία έξω από το μπατσοκρατούμενο στέκι και
αναποδογυρίζει 3 οχήματα της κρατικής ασφάλειας. Το δημαρχείο εκκενώνεται από
διμοιρίες των ΜΑΤ και 42 άτομα συλλαμβάνονται, οι οποίοι-ες φορτώνονται με
βαριές κατηγορίες, που κατέρρευσαν όλες ωστόσο στη δίκη που έγινε στις
17/9/2014.
Τον όχι
και πολύ μακρινό εκείνο χρόνο επικεφαλής στο υπουργείο δημόσιας τάξης (αργότερα
προπο) ήταν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αγαπημένο και τιμημένο τέκνο και
συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών των Η.Π.Α., προς τιμήν του οποίου και είχε
λάβει η όλη επιχείρηση την ονομασία «Μιχάλης». Υπό την προσωπική του φωτεινή
καθοδήγηση εφαρμόσθηκε η ελληνική εκδοχή του δόγματος
«μηδενικής ανοχής», σύμφωνα με το οποίο ακόμη
και όταν δεν υπάρχουν στοιχεία που να δικαιολογούν οποιαδήποτε επέμβαση της
αστυνομίας, επεμβάσεις και προληπτικές συλλήψεις θα πραγματοποιηθούν για να μη
διανοηθούν κάποιοι να αντισταθούν στην επιβολή του «παραδεισένιου» κόσμου που
μας προσφέρουν οι κάθε λογής χρυσοχοΐδηδες.
Από την
έρευνα λοιπόν που πραγματοποίησαν πάνω από εκατό ασφαλίτες και ένστολοι, που
έκαναν το βράδυ εκείνο την περατζάδα τους στο ΡΕΣΑΛΤΟ, προέκυψαν τα εξής συγκλονιστικά.
Οι σύντροφοι συμμετέχουν σε αναρχική συλλογικότητα, που
μάλιστα διαθέτει χώρο και blog, διοργανώνει
εκδηλώσεις και διαδηλώσεις, κάνει παρεμβάσεις, δημοσιεύει κείμενα, εκδίδει
εφημερίδα, κολάει αφίσες. Συνεπώς όσοι συνελήφθησαν εκείνο το απόγευμα είναι
άνθρωποι που συμμετέχουν στη συλλογικότητα ή είχαν επισκεφτεί τον χώρο για τις
κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές του δράσεις. Τους κατηγόρησε λοιπόν η Γ.Α.Δ.Α. ότι είχαν
συστήσει εγκληματική οργάνωση.
Ζεσταίνονταν
με σόμπες πετρελαίου kerosun, είχαν λοιπόν φωτιστικό πετρέλαιο, δηλαδή
καύσιμα για εμπρησμό (ασχέτως εάν η παγκόσμια βιβλιογραφία αναφέρει ως καύσιμο
για εμπρησμό τη βενζίνη και όχι το πετρέλαιο).
Είχαν άδεια μπουκάλια μπύρας, τα οποία σε συνδυασμό με το
φωτιστικό πετρέλαιο ο οδήγησαν την εισαγγελική αρχή να τους αποδώσει την
κατηγορία της παρασκευής μολότωφ. Το γεγονός ότι δεν βρήκαν όχι μόνο ούτε μία
μολότωφ αλλά ούτε ίχνος προπαρασκευής στο χώρο είναι προφανώς άσχετο με την
ακλόνητη εισαγγελική και ανακριτική λογική.
Μέσα στην αποθήκη υπήρχαν εργαλεία από τις επισκευές και τα
βαψίματα που είχαν γίνει στον χώρο. Υπήρχαν, επίσης, μαυροκόκκινες σημαίες για
διαδηλώσεις. Να πώς προκύπτουν τα επικίνδυνα όπλα (!) και οι σχετικές
κατηγορίες περί οπλοκατοχής.
Κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε η προφυλάκιση
ενός συντρόφου για τα παραπάνω απίθανα ενώ μεγάλες χρηματικές εγγυήσεις και
βαριοί περιοριστικοί όροι, με απαγορεύσεις εξόδου από τη χώρα και υποχρεωτικές
παρουσίες σε αστυνομικά τμήματα, επιβλήθηκαν.
Με τους συντρόφους μας του ΡΕΣΑΛΤΟ συναντηθήκαμε κάποιοι
από εμάς από παλιά αλλά όλοι μαζί πλέον, από τον Ιούνιο του 2011, συμμετέχουμε
στην ίδια Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι. Μας συνδέουν κοινές αγωνίες,
απόψεις και αγώνες. Είναι σύντροφοί μας και φίλοι μας. Μέσα από κινητοποιήσεις
και εκδηλώσεις γνωρίσαμε και τους φίλους και συντρόφους εκείνους/ες, που δεν
ανήκουν στη Συνέλευσή μας ή στο ΡΕΣΑΛΤΟ και μας συνδέει και με αυτούς
συντροφική σχέση. Και βεβαιώνουμε αυτό που οι ίδιοι κατέθεσαν με κείμενο και
αφίσα τους τότε: ότι «αναλαμβάνουν την ευθύνη» γιατί με «όπλα» τους την
ανατρεπτική συνείδηση, την εξεγερτική ευαισθησία και το πάθος για την
ελευθερία, αποτελούν «ορμητήριο επίθεσης» κατά του πολιτισμού της
εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας, των διακρίσεων και της υποταγής,
αποτελούν «χώρο παρασκευής εκρηκτικών» κοινωνικών διεργασιών κατά της πολιτικής
και οικονομικής εξουσίας, των ΜΜΕ, των εργατοπατέρων, των φασιστών, του κράτους
και των απολογητών του.
Ας πάρουν απόφαση, όσοι παίρνουν τέτοιες αποφάσεις για
αστυνομικοδικαστικές απόπειρες εκφοβισμού και εξόντωσης, ότι όσοι αγωνίζονται
για την κοινωνική-ταξική απελευθέρωση από κάθε είδους δεσμά, εκμετάλλευση και
καταπίεση δεν κάνουν πίσω με τέτοιες επιχειρήσεις «οπερέτες» κακής σκηνοθεσίας
και ηθοποιίας. Παίρνουμε κουράγιο και δύναμη για το μέλλον και συσφίγγουμε τις
σχέσεις μας.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ 22 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ
23 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015, 9.00πμ, ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (Σκουζέ 3-5)
Συνέλευση της Πλατείας
Κερατσινίου-Δραπετσώνας
